طبق روال متداول برای ساخت یک پروژه معماری در ایران، طراحیها با دست و به کمک نرم افزار انجام میشوند. آنالیزهای لازم نهایی شده و شبیه سازیهای سه بعدی توسط نرم افزارها ارائه میگردند. این سیستم متداولیست که در نقاط مختلف دنیا انجام میشود و پشتیبانان و مجریان این سلسله مراتب، تلاش میکنند با ارتقا مهارتهای نرم افزاری و دانشی بهره وری این سیستم را بالاتر ببرند. اینبار اما سیستمی جالب و شایان توجه توسط یک گروه معماری نروژی پیگیری میشود. سیستمی که در آن درکنار تمام مراحل کامپیوتری، عرصه ای برای تجربه نزدیک به واقعیت فضا ایجاد میشود.