مقولۀ جنجالی که تقریبا تمام دانشجویان از ترمهای آغازین تحصیل خودشان با آن درگیر هستند، سپری کردن شبهای تحویل با انبوه کارهای مربوط به این ایام است. اوضاعی که دانشجو در این شبها تجربه میکند مختص رشته های معدودی است و جز دانشجویانی که در دانشگاههای هنر درس میخوانند، مابقی احتمالا تنها رشته ای در دانشگاهشان هستند که با این پدیده سر و کار دارند.

اما به راستی شب تحویل (شارت، کاریوت و...) چجور وضعیتی را طلب میکند؟ دانشجو در این شبها چه حالاتی را تجربه میکند؟ وضعیت منطقی یک دانشجوی ساعی و یک دانشجوی کم تلاش (در طول ترم) چقدر در این شبها متفاوت است؟ اثرات مثبت حال و هوای این شبها چیست؟

مدت تالیف پست: 160 دقیقه / مدت مطالعه: 10دقیقه