برج ایفل برای نمایشگاه جهانی(اکسپو) پاریس در سال ۱۸۸۹ برای بزرگداشت یکصدمین سالگرد انقلاب فرانسه برگزار ساخته شده بود. از بین ۷۰۰ طرح پیشنهادی که در مسابقه طراحی به ثبت رسیده بود، طرح گوستاو ایفل به اتفاق آرا انتخاب شد. ساختن برج بزرگ در اول ژوئیه سال ۱۸۸۷ شروع شد. ایفل برنامه اجرایی کارگرانش را برای رسیدن به کمال تنظیم کرد. طراحی بسیار دقیق و ساختمان برج به هیچ اصلاحی احتیاج نداشت.

گوستاو ایفل توانایی قابل توجه خود را در ریاضیات و علوم در برج ایفل به نمایش گذاشت. او فاصله بین دو میلیون و پانصد هزار میخ پرچ به کار رفته در برج را تا یک واحد میلیمتری برای فشارهای باد در تمام ارتفاعات اندازه‌گیری کرد تا برج بتواند در برابر همه آنها ایستادگی کند.

اما موضوع جالب توجه این است که پس از اکسپوی پاریس 1889 این برج بدلیل زیبایی و مهارتی که در طراحی و کیفیت ساختش لحاظ شده بود در مرکز پاریس در کنار باغ تویلری باقی ماند و تا امروز پس از گذشت 120 سال همچنان پر اهمیت ترین نماد و یکی از زیباترین برجها برای خود فرانسوی ها و تمامی مردم دنیاست. تا جایی که این برج پر بازدید کننده ترین بنا در جهان شناخته میشود.

از جمله نکاتی که کمتر به آن توجه میشود میتوان به نحوه کارکرد آسانسورها (بالابرها) و دسترسی های این برج اشاره کرد. که دو بالابر مایل و عمودی در داخل پایه ها و برج اصلی قرار گرفته .همینطور دارای سه بالکن بزرگ برای بازدید کننده ها در سه ارتفاع و کاربری های مختلف  میباشد.

بالکن منظر پاریس که در ارتفاع میانی دارای یک کافی شاپ مجلل است، بالکن میانی بالا دارای موزه و بالکن نوک برج دارای دید بسیار زیبایی از شهر پاریس است.

ظرافت دیگری که در معماری این بنا ستودنیست نحوه استفاده از فلز فولاد است. بطوریکه همچنان که کارکرد سازه ای دارند ایجاد کیفیت بصری و تزیینی کرده اند.

در تصاویر به ظرافت های بکارگرفته شده توسط فلز و تکنیک پرچ و همینطور ابعاد و مقیاس آن نسبت به انسان توجه میکنیم.

در حال ساخت سال 1887

از نمونه نقشه های گوستاو ایفل

توجه به مقیاس انسانی

جزییات  و عظمت یکی از چهار پایه اصلی (باجه فروش بلیت)

جزییات تزیینی فلزی بکار رفته

ایفل از نمای خیابان روبرویی