مگه میشه اصلا اینجا نماز خوند، که تازه به فکر بیوفتیم که در نمازش خم ابروی ...

فک کنم قنوت جلوی این محراب یه یک ربعی طول بکشه !!!!

بعضی اوقات بنظرم جلوی نمازگزار خوبه اینجوری باشه ...ولی اگه هرروز بخوای بری جلو این ،ناجور میشه

یه جور حس جالبی داره نمیدونم چیه قضیش ولی رنگهای زیاد و DETAILهای خیلی ظریف شاید اون حس رو درست کردن....درضمن وجود رنگهای صورتی و زرد (که خب مربوط به قاجاره،) و ترکیب اونا با رنگهای همیشگی محراب(ازجمله آبی) این محراب رو  از محرابهای دیگه متمایز کرده...

به نظرم درسته در زمان کنونی باید به فکر ایده ها و نوآوری های متناسب با زمانه بود ، اما اگه هر از چند گاهی در برخی از مساجد الگو گرا این چیزا به گونه ای بتونه تکرار بشه میتونه همین ویژگی ای که ما رو به شهر های گوناگون میکشونه رو چندین سال دیگه برای هر نقطه ای دوباره احیا کنه !

زیبایی این عناصر زیبایی متعالیه! یعنی به نظرم متناسب با گذشت زمان زیباییشو از دست نمیده !