برام سوال پیش اومد که منظور شما از این پست یک المان شهریه یا اینکه این فرم داره برای خودش محدوده تعیین می کند؟

البته بحث راجع به این موضوع رو هم بحث جالبی میدونم.. استفاده از ساختمان به عنوان یک شاخص شهری خوبه یا بد

من در صلاحیت قضاوت نیستم ولی بعنوان یک دانشجوی معماری، برج میلاد تهران رو نمیپسندم! چون حس میکنم نمیتونه معرف سرزمین من باشه. هنر ایران، تاریخ ایران رو توش نمیشه دید. و همین مسئله باعث میشه از تعابیر طنز بی نصیب نمونه! (از جانب عزیزانی چون محمود دولت آبادی، مهدی فرجی و ...) بر همین اساس بنظرم برج آزادی مصداق کامل یک سمبل ایرانیه. طی یک مصاحبه از خود جناب امانت، متوجه غنای سمبلیک برج و پیوندش با معماری ادوار مختلف ایران شدم و حس میکنم یک نمونه متعالی از ترکیب معماری دوره های مختلفه. در کنار همه اینها (به نقل از دکتر صالحی، مدرس دانشگاه هنر تهران) برج آزادی که پیش از انقلاب شهیاد خوانده میشد، جز معدود المانهای پهلویه که به نوعی اسم شاه روش بوده ولی دستخوش تغییر نشده. در حالیکه همونطور که میدونیم خیلی از نمادهای شاه (اسم خیابان، مجسمه، لوگو و ...) پس از انقلاب اسلامی، مشابه غالب انقلابهای سیاسی یا معدوم شدند یا مورد تغییر قرار گرفتند. شاید این تغییر نکردن بنا و مصون موندنش رو بشه در پیوند مردم با این ساختمان توجیه کرد. یعنی بقدری این لندمارک ایرانیزه شده بود که مردم باهاش راحت بودن (ولو از اسمش بیزار!).